Podróż trwa do 30 minut, a przy okazji będziecie mieć możliwość podziwiania panoramy miasta. 7-dniowy pobyt w Nowym Jorku, podsumowanie kosztów wycieczki: Bilety lotnicze (1 – 8 marca) za 3512 PLN/2 osoby (1756 PLN/osoba)

Wenecja miastem zakochanych? Hmm… na pewno miastem pięknym, unikatowym i wartym odwiedzenia. Przynajmniej raz. Miałam kolejne okrągłe urodziny i Pan HAART zaskoczył mnie zaproszeniem. Sami, bez dziecka w Wenecji, wow! Ale zaraz, zaraz. Tam jest strasznie drogo. To nic, że tylko 4 dni. Poza tym, ta cała komunikacja wodna. Czy się nie pogubimy? Nie. Przygotowałam garść porad, które pomogą Wam w organizacji samodzielnego wyjazdu. Wenecja – transportWenecja jest na tyle popularną destynacją, że można do niej (lub w jej pobliże) dolecieć bez przesiadek z kilku miast Polski. Nam, po doliczeniu kosztów dojazdu i parkingu, najtaniej wyszedł wylot z Krakowa. Oczywiście można próbować połączeń poprzez Bergamo k. Mediolanu, a następnie wsiąść w pociąg, ale to wyższa logistyka i koszty. Zachodnia Polska ma jeszcze loty z Berlina, no ale na wschodnich rubieżach brak takich udogodnień 🙂Kraków – Treviso – WenecjaNieco rozklekotany już samolot zabrał nas w ok. 1:30 godz. do Treviso, oddalonego o ok. 50 minut jazdy od Wenecji. Samo lotnisko jest – rzekłabym – powiatowym, niewielkim portem o małej przepustowości, a co za tym idzie nie znajdziemy tu zbyt wielu udogodnień dla pasażerów. Sam budynek jest co prawda dwupoziomowy, ale jednocześnie bardzo mały. Nic specjalnego. Warto za to w drodze powrotnej wstąpić do leżącej naprzeciw restauracji (za przejściem dla pieszych w prawo) – ceny może nie powalają na kolana, ale są niższe niż na samym lotnisku i wybór dań przy lotnisku Kraków-Balice wyszukaliśmy (nie po raz pierwszy) poprzez ParkVia. Za 3 doby zapłaciliśmy 23 przez… no właśnieZawczasu przygotowaliśmy się logistycznie i kupiliśmy w internecie transfer do miasta autobusem. Był to klasyczny autokar wycieczkowy podstawiony tuż przy głównym wejściu do terminala – nie do przeoczenia. Transfery odjeżdżają w interwałach 0,5-1 godz. i są dość punktualne. Nam udało się zmieścić z odbiorem bagaży (tak, zabrali nam podręczne do luku) i zlokalizowaniem busa w 30 minutach od wylądowania. Porównując koszt dolotu tanią linią, a następnie dojazdu do Wenecji z lotem na główne lotnisko miasta Marco Polo – zdecydowanie taniej, tak o 50%. Co jest do oglądania po drodze? Dyplomatycznie napiszę, że zwyczajne życie Włochów w małych miejscowościach przeplatane nizinnym krajobrazem rolno-przemysłowym. Warto wspomnieć, że sam lot wyniósł nas znacznie mniej niż późniejszy transfer do Wenecji i z powrotem 🙂 Całość z kolei to 571 zł za 2 stronie ATVO możecie sprawdzić koszt transferu Treviso-Wenecja-Treviso oraz kupić bilet takie potwierdzenie na e-mail. Voucher wydrukowaliśmy i pokazaliśmy RomaJeżeli nie jedziemy pociągiem to z pewnością dotrzemy do Piazzale Roma. To praktycznie jedyny skrawek, gdzie w Wenecji docierają pojazdy czterokołowe i tramwaje. Tłum turystów przelewa się z lewa na prawo mieszając się z policją, wojskiem i obnośnymi sprzedawcami wszystkiego. Za pierwszym razem ciężko się tutaj połapać. Stanowiska autobusów są licho oznaczone (do tego brak zadaszonych wiat), na szczęście w pobliżu znajduje się oblegana informacja turystyczna. Tutaj dociera także tramwaj z położonego na kontynencie miasteczka Mestre. To nie jest z pewnością miejsce, które komukolwiek kojarzy się z filmowym romantyzmem Wenecji, ale tutaj zdecydowana większość z Was rozpocznie swoją w WenecjiTo akurat proste, choć ponownie, nie tak tanie – kogoś to jeszcze dziwi? Całe miasto jest oplecione siecią wodnych autobusów z jasno oznaczonymi przystankami. Dodatkowo mamy słynne gondole, które służą jako taksówki. Jest także masa mniejszych czy większych maszyn pływających, które szybciej lub wolniej dowiozą nas do celu. Wybór zależy od czasu i zasobności jest zbyt piękna, aby przeznaczać dużo czasu na pływanie, stąd skorzystaliśmy z tego dobrodziejstwa raz, nie licząc przepłynięcia w poprzek Grand Canal gondolą. Powód nr 2 to oczywiście koszty. Jednorazowy bilet ważny 75 minut od wejścia na pokład (a raczej skasowania, a to nie to samo) to wydatek 7,50 EUR za osobę. Wykorzystaliśmy go za to w 100%, o czym w kolejnym wpisie. Drugim – dość oczywistym – sposobem poruszania się po mieście jest po prostu chodzenie. Fakt, męczące w dłuższej perspektywie, ale dające szansę na dotarcie do prawdziwych perełek poza utartym szlakiem… o czym też w kolejnym wpisie 🙂Kasa biletowa na Piazzale RomaWarto odwiedzić stronę ACTV, gdzie znajdziemy aktualne stawki komunikacji miejskiej w mapy połączeń autobusów wodnych w Wenecji? Możesz ją pobrać lub sprawdzić bieżącą byłaby Wenecja gdyby nie jej słynne łodzie. Gondolierzy są zrzeszeni w czymś na kształt związku, stąd podlegają określonym zasadom i mają oficjalny cennik. Wartość ich usług jest rzeczą względną, natomiast jeśli nie mamy niestandardowych oczekiwań wchodząc na pokład wiemy z góry ile zapłacimy za tę przyjemność. Jeśli jest nas więcej, koszt wycieczki (min. 80 EUR) dzielimy na max. 6 mają swoją stronę oraz cennik także usługa zwana traghetto, polegająca na przepłynięciu Grand Canal w poprzek w 6 punktach na odcinku pomiędzy Placem Św. Marka a dworcem kolejowym. 2 EUR za 5-10 minut? Podoba mi się!Wenecja – noclegBędzie bolało. Spanie w Wenecji to wydatek rujnujący prawie każdy budżet. Za 3 noce dla 2 osób zapłaciliśmy dużo więcej niż za 14 dni na Gran Canaria. Szukaliśmy miejsca cichego, ale w bliskiej odległości od głównych atrakcji, ze śniadaniem i dobrymi opiniami. Chcieliśmy posmakować nocnego życia Wenecji i dojazdy nie wchodziły w grę. Wybraliśmy Ca’ Santo Spirito niedaleko bazyliki Santa Maria della Salute. Bajeczny budynek z XVII w. Miejsce na pewno warte polecenia, bardzo kameralne, z miłymi właścicielami (z dziada-pradziada Wenecjanami), którzy opowiedzieli nam mnóstwo historii o mieście i swojej rodzinie. Romantyczne, czyste i ciekawe miejsca są w cenie. Tym razem AirBnB nie popisał się i skorzystaliśmy z Zabawa w szukanie kodów zniżkowych też nie przyniosła rezultatu. Zapłaciliśmy 1838 zł (613 zł/noc). W cenie mieliśmy wyjątkowy apartament na poddaszu, piękny widok, bliskość najważniejszych zabytków i obfite śniadania. Welcome to Venice 🙁 Jakie są alternatywy?Pokój dwuosobowy ze śniadaniem w hotelu (opinie powyżej 8 wg. skali znajdującym się w centrum to koszt co najmniej 800 zł za dobę. Rezygnując ze śniadania zaoszczędzisz 40-50 zł. Hostele oferują pokoje dwuosobowe z łazienką za 400 zł (bez śniadania i zazwyczaj z dużo niższą oceną, a to już ryzyko). Za łóżko w pokoju wieloosobowym zapłacisz ok. 200-250 zł… i to dość wygórowana cena jak za spędzenie nocy z nieznajomymi. Możesz także zaoszczędzić mieszkając daleko od centrum (daleko oznacza głównie poza Wenecją). W takim przypadku pokój dwuosobowy w małym hoteliku z dobrymi opiniami kosztuje 400-500 oferuje nietypowe możliwości np. mieszkanie na łodzi (znalazłam za 250 zł) ale pod warunkiem, że nie przeszkadza Tobie kołysanie na falach wywoływanych przez przepływające jednostki. Bardzo podstawowo wyposażone mieszkania są dostępne już za 350 zł, choć trzeba się ich – praktyczne wskazówkiJak wiecie staram się podróżować niskobudżetowo ale bez przesady, aby nie stracić frajdy z odwiedzania nowych miejsc. Oto moje spostrzeżenia z kilkudniowego wypadu do Wenecji:Toalety publicznePubliczne toalety są rzadkim widokiem. Należy uważać podczas płacenia za wstęp, ponieważ zastosowano tu system bramek na żetony. Do wrzutnika pasują także monety Euro, ale nigdzie nie ma stosownej informacji. Obsługa jest mocno włoskojęzyczna i lubi udawać, że niczego nie rozumie i nie wie jak pomóc. Dlatego korzystaliśmy z toalet w barach, w których kupowaliśmy jedzenie i napoje. Raczej nie siadajKupując jedzenie w barach czy restauracjach warto od razu zaznaczyć, że nie skorzystamy ze stolika (ang. take away albo to go). Jeśli jednak usiądziemy, doliczana jest dodatkowa kwota za krzesełko, która potrafi przewyższyć wartość zamówionego jedzenia. Widzieliśmy na własne oczy turystę, który zakupił w restauracji jedzenie na wynos (śniadanie, wnosząc po opakowaniu) po czym usiadł przy stoliku. Obsługa w dość ordynarny i agresywny sposób wygoniła go z pustego jeszcze lokalu. Z drugiej strony, byliśmy dwukrotnie w świetnym Corner Pub, gdzie piwo kosztowało „skromne” 5 EUR, ale nic więcej na rachunku się nie z której wyproszono turystęPrzebierańcyW okolicy Placu Św. Marka, a dokładniej na promenadzie, można natknąć się na przebrane w stroje z okresu świetności Wenecji kobiety. Pozdrawiają turystów i zachęcają do rozmowy… ale nie informują, że jedno zdjęcie w ich towarzystwie lub ujęcie ich w kadrze to koszt skromnych 20 EUR. Nie byłoby problemu, gdyby cennik był znany zawczasu, prawda? Dałam się wkręcić jak dziecko. To przez tę romantyczno-bajkową atmosferę 😉Czyżby śmierdząca sprawa?Czy woda w kanałach weneckich brzydko pachnie? To zależy, ale generalnie nie. Miasto bardzo dba o czystość z naciskiem na bardzo. Poczuliśmy nieprzyjemną woń tylko w kilku miejscach, które były ślepymi uliczkami/kanałami i po południu, kiedy woda jest już nagrzana. Byliśmy też już wczesną jesienią, stąd nasza ocena może nie być miarodajna. Generalnie nie rozważałabym kwestii zapachu wody w Wenecji jako informacyjneSame uliczki są różnie oznakowane, ale z pewnością trzeba zadzierać do góry głowę. Tabliczki z nazwami i wskazówki jeśli już są, to wiszą bardzo wysoko. Pełno jest jednak nieopisanych i ślepych zaułków lecz nie w każdym chcielibyście się zagubić. Dobrze jest mieć zatem na telefonie mapę offline (nawet Google Maps). Nic nie kosztuje, a pozwala odnaleźć się w potężnym labiryncie nie jest miasto dla niepełnosprawnychObserwowałam zmęczonych do granic możliwości rodziców z wózkami. Pięć metrów prostej drogi i kolejne schody. Żadnych podjazdów i ponad 400 mostów ze schodami. Wszystkie urokliwe kanały, kamienice, dekoracje tracą blask, gdy myślisz tylko o tym, że jesteś pełnoetatowym tragarzem. Osoba niepełnosprawna ma tylko jedno wyjście. Wynająć gondolę już na Piazzale Roma i zwiedzać miasto pływając. No ale co to za zwiedzanie…Anioły dobrych manierW Wenecji zorganizowano specjalny oddział policji, który jest odpowiedzialny za pilnowanie turystów w najbardziej popularnych częściach miasta. Czym się zajmują? Upominają siedzących na murkach, niestosownie ubranych (lub raczej rozebranych) w częściej odwiedzanych kolei strażniczki miejskie mają obowiązek noszenia bielizny (w tym obowiązkowo biustonoszy), a strażnicy (panowie!) nie mogą używać szminek, tuszy do rzęs i pudrów. Takie zapisy znalazły się w regulaminie tej służby 🙂Sklepy spożywcze i aptekiW Wenecji jest bardzo mało sklepów spożywczych (i aptek), dlatego jeśli już znajdziecie jakiś, a chcecie zrobić podstawowe zakupy – wejdźcie do niego. Nie ma sensu szukać innego, a ceny i tak są wysokie. Wszędzie. Zlokalizowaliśmy 2 naprawdę duże supermarkety, jeden przy przystanku autobusów wodnych S. Basilio (brak w Google Maps), a drugi sieci Coop na Strada Nova przy Chiesa di San Felice. Może jest ich jeszcze kilka… ale miałabym szukać sklepów spożywczych w Wenecji kiedy obok tyle zabytków?Warzywniak na łodziBazylika Św. Marka – co zrobić z bagażemDo Bazyliki nie wejdziemy z większą torbą lub jakimkolwiek plecakiem. Pozostaje nam albo zwiedzanie pojedynczo w przypadku większej grupy lub… zostawienie bagażu w bezpłatnej (!) przechowalni. Ta znajduje się dosłownie kilka kroków od świątyni, w bocznej uliczce S. Basso, w którą wchodzimy tuż przy sklepie ze szkłem La Coupole. Jako dowód pozostawienia naszego dobytku otrzymamy dobrze znany z Polski kawałek plastiku z – Venezia UnicaIstnieje portal poświęcony turystom odwiedzającym Wenecję, gdzie zasięgniemy mnóstwa przydatnych informacji oraz kupimy bilety wstępu do interesujących nas zabytków oraz na komunikację wodną. VeneziaUnica City Pass to droga impreza, ale wciąż tańsza niż zakup biletów na miejscu. Poza tym w wielu przypadkach oszczędzamy czas, ponieważ zakupione usługi gwarantują priorytetowy dostęp, bez stania w długich online vouchery wymagają wydrukowania. My mieliśmy takie i bez problemu wymieniliśmy je na bilety komunikacji w punkcie obsługi. Z kolei przy wejściach do muzeów pokazywaliśmy tylko ów nas zaskoczyło?ZwierzętaPrzez 4 dni intensywnego zwiedzania spotkałam raptem dwa psy. Pierwszy siedział na placu przed kościołem, drugi był wtulony w ramiona dystyngowanego właściciela. Wenecja cierpi na brak zieleni miejskiej, gigantyczny ruch pieszy i ciasnotę – to niejako tłumaczy moje to remontyWiekowa Wenecja wymaga wielu remontów o wysokim stopniu skomplikowania, ale ku naszemu zaskoczeniu wszelkie tego rodzaju prace są wykonywane bardzo dyskretnie. Żadnych szpetnych rusztowań czy zamykania uliczek. Żadnego ataku wiertarek i młotków na zmysł słuchu turystów. Prostsze renowacje są przeprowadzane z wykorzystaniem lin wspinaczkowych i dzięki temu wielu turystów nawet nie zauważa krążących nad ich głowami na dachachW Wenecji nie znajdziesz wieżowców, ale na dachach kilkupiętrowych budynków można odnaleźć ciekawie zaaranżowane tarasy. Często koślawe i zbudowane jakby na chwilę, ale przez to urzekające. Coś podobnego widzieliśmy w Hong Kongu, które to miasto także cierpi na ciasnotę, ale tutaj takie wykorzystanie terenu budzi podziw tym większy, że z pewnością dachy nie były pierwotnie zaprojektowane do takich dzwonkiNigdzie takich nie widziałam. Dzwonki do drzwi stanowią same w sobie niewielkie dzieła sztuki. Zapraszają do ich wciśnięcia, przekręcenia, dotknięcia tak, aby usłyszeć „drrrryń, drrrryń”. Odniosłam wrażenie, że ich właścicielom przyświecała idea jak najlepszego zaprezentowania się jeszcze przed drzwiami domu. Szybko też skojarzyły mi się z londyńskimi drzwiami, które w dzielnicach mieszkalnych są podobnie niepowtarzalne i na wodzieWeneckimi ulicami są kanały i tak jak na drodze, można na nich spotkać porządnych motorowodniaków oraz pędzących szaleńców. Nie wszyscy przestrzegają dozwolonej prędkości 8 km/h i dlatego przy Canal Grande często można spotkać „wodny radar”.Kilka lat temu, w wyniku śledztwa pod kryptonimem „azjatycka karuzela” skonfiskowano ok. 30 motorówek-taksówek. Podrasowane jednostki wodne rozwijały zawrotne prędkości i stwarzały zagrożenie dla innych łodzi. Okazało się, że taksówkarze oferowali specjalną usługę (głównie azjatyckim turystom) polegającą na ślizganiu się po wodzie przy wysokich towarzystwoNie ma co się oszukiwać, Wenecja jest bardzo droga i nie każdego stać na nocleg w miejscu z taką historią. Pomijając jednodniowe (a nawet kilkugodzinne) wycieczki, Wenecję odwiedzają dojrzałe osoby. Dopiero wieczorem zdaliśmy sobie z tego sprawę. Gdy wyjechały wszystkie wycieczki, w restauracjach i barach spotykaliśmy wielu starszych turystów. Nie ma w tym nic złego. Po prostu ciekawe spostrzeżenie socjologiczne – młodzi wybierają hostele i Ibizę. Na Wenecję mają jeszcze czas (oby).Gacie na sznurkachJak w starych włoskich filmach – między budynkami, nawet w bardzo turystycznych miejscach, widzieliśmy suszące się pranie. Cudowny widok falujących na wietrze koszul, majtek, spodni i skarpet nie stanowi estetycznego majstersztyku, ale trzeba przyznać, że ma swój swojski klimat 🙂 Z praktycznej strony, dobrze rozumiem mieszkańców Wenecji. Gdzie mają powiesić pranie skoro nie posiadają ogródków, strychów i dużych balkonów?Nie tylko gondoleMoże trudno w to uwierzyć, ale w Wenecji żyją również normalni ludzie (czyt. nie turyści) i starają się w miarę zwyczajnie funkcjonować. W kanałach spotkacie nie tylko piękne gondole, ale również zwykłe, małe łódki, łodzie remontowe, transportowe, a nawet śmieciarki. Tutaj po prostu samochód nie ma racji to tłumySpodziewałam się wielu turystów, ale rzeczywistość naprawdę mnie zaskoczyła. Nigdy nigdzie nie widziałam takiej masy ludzi stłoczonej na małym skrawku ziemi, na każdym małym mostku, schodku, w zaułku. Turyści płacący po 80 EUR za kurs gondolą wpadali w korki w wąskich kanałach (dość kuriozalna sytuacja, bo przecież rejs gondolą powinien być romantyczny i spokojny). Ocierające się o siebie w ścisku łódki nie miały wiele wspólnego z moim wyobrażeniem spokojnego rejsu – gdzie tu miejsce na kontemplację arcydzieł architektury? Dopiero wieczorem ulice pustoszały i mogliśmy poczuć klimat tego – podsumowanieO tym mieście napisano już chyba wszystko. Ameryki nie odkryję zatem pisząc, że Wenecja jest obowiązkowym punktem w planie każdej wycieczki do Włoch. Jest drogo, ciasno, pięknie (wieczorami i w nocy), klimatycznie, miejscami rozczarowująco, bezpiecznie i czysto. Zwiedzanie ograniczone do kilku godzin nie ma wg. mnie większego sensu. Tutaj nie należy po prostu „odhaczyć” Wenecji i wsiąść do autokaru po uprzednim przebiegnięciu kilku wąskich uliczek. Miasto z tak bogatą historią, architekturą i inżynierią wodną zasługuje na naszą atencję, ale wymaga ekstremalnie szeroko otwartego chciałabym wrócić nad Grand Canal? Tak, zdecydowanie tak. Odwiedziłabym wtedy dalej położone wyspy jak Murano czy Lido. Coś czuję, że tam właśnie spotkać można dawny klimat Wenecji.

Nic za darmo Chociaż jest uważana za miejsce rozrywek światowej elity, Wenecja może swe uroki odkryć także przed całkiem przeciętnym, budżetowym turystą. Hotele są tu ekstremalnie drogie, jedzenie w weneckich restauracjach ma ceny wyższe niż w innych miejscowościach we Włoszech, które przecież i tak nie są najtańszym krajem. Płacić trzeba za wstępy do muzeów, transport wodny, a nawet sam dojazd do Wenecji, połączonej ze stałym lądem długą groblą, za przejazd po której obowiązuje specjalna opłata (dotyczy to także autobusów, dlatego ceny biletów są odpowiednio podwyższone). A jednak są możliwości takiego zorganizowania wycieczki po Wenecji, które nie będzie wiązało się ze zrujnowaniem własnego budżetu. Bazyliki i kościoły Zwiedzanie niektórych z najsłynniejszych zabytków Wenecji nie kosztuje nic. Wstęp do wnętrza najbardziej chyba znanej bazyliki, będącej symbolem tego miasta, Świętego Marka (Basilica di San Marco) jest darmowy. Bazylikę wybudowano w 828 roku, wykorzystując do tego cenny marmur sprowadzony z Syrii, Egiptu i Palestyny i tworząc złote mozaiki zajmujące powierzchnię ponad 8500 m2. W okresie między kwietniem i październikiem, czyli praktycznie przez cały sezon, diecezjalni przewodnicy, nieodpłatnie, oprowadzają turystów po Bazylice, tłumacząc zawiłości związane z interpretacją przekazów płynących z mozaik. Po zapłaceniu 2 euro wejść można do Pala d’Oro, gdzie umieszczono, zdobioną diamentami, trumnę Świętego Marka. Także inny architektoniczny klejnot, jakim jest Bazylika Santa Maria della Salute, zbudowana w XVI wieku, dostępny jest bez konieczności kupowania biletów. Niezwykła, pięciokątna struktura ma pewne cechy upodabniające ja do świątyń grecko-rzymskich bogiń. Powiada się, że ma także mistyczne właściwości lecznicze. Prawdziwy „cud w cudzie” stanowi zakrystia, do której wstęp jest płatny, ale kosztuje tylko 3 euro. W zamian otrzymuje się możliwość obejrzenia 12-tu prac Tycjana. Wiele weneckich kościołów, takich jak La Salute, kryje w swoich wnętrzach bezcenne dzieła sztuki, naprawdę warte obejrzenia. Często jednak za wstęp trzeba zapłacić. Przeciętna cena jednego biletu to do 3 euro. Na oszczędności pozwala kupienie tzw. Chorus Pass (normalne 12 euro, zniżkowe 8 euro), dające możliwość (w ciągu roku!) wejścia do 16 kościołów, w tym do I Frari i San Sebastiano. Zwiedzanie miasta Największą atrakcją miasta jest ono samo. Architektoniczne dzieło sztuki – pływające pałace zbudowane z istriańskiego kamienia. Wystarczy zapuścić się w gąszcz uliczek, alejek i ścieżek (calli). Plan miasta jest mało użyteczny. Przydaje się właściwie tylko po to, aby wytyczyć sobie kierunek spaceru. Liczba „ścieżek” jest tak duża, że śledzenie ich na mapie nie ma sensu, jest stratą czasu. Ścieżki odchodzące od Piazza San Marco, jak Calle Larga XXII Marzo i Frezzaria prowadzą do sklepików z antykami, klejnotami, wyrobami ze szkła, a także do sklepów z modnymi ubraniami. Niewymagające opłat za wejście, galerie handlowe, w rodzaju Galleria Traghetto, czy Galleria La Salizada, zamieszczają ekspozycje sztuki włoskiej i fotografii. W San Polo, pokryte freskami arkady Ruga degli Orefici skrywają rzemieślnicze dzieła w szkle i kamieniach szlachetnych, Attombriego, a w pobliżu sprzedawcy ryb i farmerzy, ciągle handlują swoimi produktami, na liczącym 700 lat, starym rynku Rialto. Z dala od błyszczących okien wystaw sklepowych, idąc wzdłuż fondamente (ścieżek obok kanałów), takich jak Zattere, Riva degli Schiavoni podziwać można zupełnie inne widoki. Po kanałach pływają tramwaje wodne, zwane vaporetto. Najlepsze możliwości widokowe dają linie nr 1 i nr 2. Bilet kosztuje 7 euro, ale za to płynie się wzdłuż Grand Canal, mijając 50 pałaców, sześć kościołów i wiele innych atrakcji, obejmujących tysiąc lat historii Wenecji, poczynając od wyszukanego w formie, gotyckiego Ca’D’Oro, kończąc na neoklasycystycznym Palazzo Grassi. Wenecja to malownicze gondole. Wizja romantycznej przejażdżki jest nęcąca. Gorzej z ceną. Ale zamiast płacić 80-130 euro za wynajęcie gondoli na krótki rejs, skorzystać można z oferty za 31 euro od osoby. Różnica polega na tym, że łódź nie jest na wyłączność i wsiądzie do niej także kilka innych osób. Miejsce w takim rejsie (lub innym) można zarezerwować z góry, korzystając ze strony . Wystawy i ekspozycje Utrzymanie, jednego z największych na kuli ziemskiej, zbiorów sztuki i architektury w jednym miejscu, nie może być tanie. Dlatego zwiedzanie muzeów weneckich jest kosztowną rozrywką. Ceny biletów wahają się między 10, a 20 euro. Jedynym wyjątkiem jest, utrzymane w bajkowej konwencji (smoki na ścianach, itp.) Palazzo Franketti, które zamieszcza darmowe ekspozycje. Niektóre muzea, należące do państwa, jak Palazzo Grimani, Muzeum Szkła Murano i Muzeum Koronki Burano, wpuszczają zwiedzających bez opłat. Ale czynią to tylko raz w miesiącu – w każdą pierwszą sobotę. Jeśli to możliwe, to warto tak skonstruować program zwiedzania, aby skorzystać z okazji. Jeżeli mamy zamiar obejrzeć co najmniej trzy muzea, w tym Pałac Dodżów, to opłaca się kupić Civic Museum Pass, za 24 euro (zniżkowe - 18 euro), co umożliwia wejście do dziewięciu obiektów. Przy bardziej ambitnych planach muzealnych, zakładających wizytę w co najmniej pięciu muzeach (minimalny poziom opłacalności), dobrym rozwiązaniem jest Museum Pass (normalne euro, zniżkowe euro), uprawniające do wejścia do 11 muzeów, a także 16 kościołów. Coroczne Biennale, organizowane między majem i listopadem, jest festiwalem sztuki i architektury. I chociaż wejście do głównych pawilonów jest kosztowne, to wydarzenia imprezie towarzyszące, których liczba z każdym rokiem szybko rośnie (ostatnio było ich 90), są całkowicie za darmo, a co więcej, często organizowane są w takich miejscach miasta, które zwykle są słabo dostępne dla turystów. Jedzenie W nawet w całkiem bezpretensjonalnych weneckich tawernach (osterie) posiłki zwykle kosztują więcej niż w innych miejscach Italii. Ale dobrym rozwiązaniem mogą być cicheti, czyli weneckie tapas, sprzedawane w okresie lunchu i wieczorem, między 18 i 20-tą. Pod mianem cicheti kryją się zarówno proste, ostre kulki mięsne, słony dorsz crostini, jak i szparagi bassano lub krewetki zawijane w pancettę. Każde z nich z powodzeniem pełnić może rolę obiadu. W budżecie 1 do 6 euro za danie zmieścić się można korzystając, na przykład, z którejś z tych tawern: All’Arco – świeże przekąski z proseco, w pobliżu Rialto, Osteria alla Vedova – najlepsze kulki mięsne w mieście, Dai Zemei – wymyślne dania, tworzone przez właścicieli, bliźniaków (zemei) - obsesyjnych miłośników jedzenia i wina, Osteria al Squero – klasyczne cicheti, z widokiem na warsztat gondol, Vino Vero – współczesne cicheti, podawane z biodynamicznym winem. Happy hour Happy hour, czyli czas, w którym napoje sprzedawane są po obniżonych cenach, w Wenecji zaczyna się około godziny 18-tej, w barach położonych w bocznych uliczkach. Jeśli będziesz punktualnie i pokonasz tłumy innych chętnych, to możesz dostać un’ombra („cień”, czyli małą lampkę wina), kosztujące 60 centów wino, w kieliszku o rozmiarach filiżanki, w Bacareto Da Lele lub w miejscowym klubie Cantine Aziende Agricole. Zakwaterowanie W słynnym Gritti Palace pokój kosztuje około 500 euro za noc, co może zmrozić zapędy poszukiwania noclegów w Wenecji. Ale nie jest aż tak źle. W ciągu ostatniej dekady, liczba dostępnych dla turystów łóżek wzrosła aż pięciokrotnie, co wyzwoliło zadziałanie reguł konkurencji. Najtańsze zakwaterowanie znaleźć można w mieszkaniach prywatnych lub rezerwując miejsce w którymś z hoteli B&B, typu Casa Baseggio, Allo Squero lub B&B San Marco, w cenie 40-100 euro. Poszukujący tańszych rozwiązań, mogą spróbować skorzystać z ofert hosteli lub kwater należących do organizacji kościelnych. Zwykle są to zadbane, czyste, ale bardzo skromne miejsca, z łóżkami piętrowymi i współlokatorami. Transport Jeśli zamierzasz korzystać z vaporetto (tramwaju wodnego) więcej niż trzy razy dziennie, to zamiast wydawać 7 euro za każde wejście na pokład, lepiej jest zainwestować w ACTV Tourist Ticket (jednodniowy – 20 euro, trzydniowy – 40 euro), uprawniający do korzystania także z podmiejskich autobusów. Bilety kupić można w budkach HelloVenezia. Jeśli masz co najmniej 14 lat, ale nie więcej niż 29, to możesz kupić za 4 euro Rolling Venice Card, dzięki której koszt zakupu trzydniowego biletu na vaporetto spadnie do 20 euro. Absolutnie najtańszym sposobem dotarcia z portu lotniczego Marco Polo jest skorzystanie z autobusu jadącego na wielki – i jedyny – parking w Wenecji, przy Piazzale Roma. Cena biletu to 6 euro. Jeśli jednak nie będziesz mieszkał bardzo blisko Piazzale Roma, to musisz jeszcze dokupić bilet na vaporetto za 7 euro. Dlatego wartym rozważenia jest inny środek komunikacji – łodzie firmy Alilaguna. Wsiada się obok portu lotniczego (spacer 10-cio minutowy, droga oznakowana, łatwo odnaleźć) i płynie bezpośrednio do Wenecji. Łodzie zatrzymują się na wszystkich głównych przystankach vaporetto w centrum Wenecji, jak również na sąsiednich wyspach: Murano, Certosa, Lido i Giudecca. Koszt jest wyższy o jedno euro (cena biletu: 14 euro), ale podróż wygodniejsza – bez przesiadek i konieczności kupowania biletów na vaporetto na zawsze zatłoczonym Piazzale Roma. Jeśli z Ryanairem przyleciałeś na lotnisko Treviso, to najtańszym rozwiązaniem jest autobus Barzi Bus Service, odjeżdżający spod lotniska co pół godziny. Bilet kosztuje 10 euro, a przejazd trwa 40 minut. Jedzie się do Tronchetto, skąd trzeba przesiąść się na vaporetto. Jak dotąd jednak, Ryanair nie uruchomił połączeń do Wenecji z Polski (chociaż nie wiadomo jakie ma plany) i dlatego uwaga ta ma znaczenie tylko dla tych, którzy na wakacje do Włoch wybierają się z innych krajów, np. UK, Niemiec, Holandii, czy Szwecji. Podróż WENECJA Pogoda Wenecja leży na tyle niedaleko od Polski, że osiągalna jest, bez większego trudu, samochodem. Z Warszawy, odległość wynosi 1280 km, a z Katowic tylko 990. Przy większym wysiłku da się tam dojechać jednym ciągiem, chociaż wygodniej jest zrobić sobie przerwę. Przy podróży samochodem, zwłaszcza, gdy jedzie się w trójkę lub czwórkę, jej koszt może być naprawdę niewysoki. Poza paliwem, pamiętać trzeba o wykupieniu winiet uprawniających do przejazdu przez Czechy i Austrię. We Włoszech za autostrady płaci się w sposób tradycyjny. Do Wenecji latają samoloty LOT-u. Cena biletu w dwie strony, kupionego ze sporym wyprzedzeniem, wynosi niespełna 1000 zł. Skorzystać można także z gotowych pakietów przygotowanych przez biura podróży. Ich ceny zaczynają się od 1700 zł (w czerwcu), w prostych hotelach trzygwiadkowych, przy czterodniowym pobycie. Na przykład trzy noce w Wenecji z biurem podróży Itaka, w sierpniu, w nieokreślonym z góry hotelu trzygwiazdkowym, ze śniadaniami, położonym kilkanaście kilometrów od miasta (np. w miasteczku Mestre), z przelotem i transferami, kosztują 1870 zł, plus 140 euro obowiązkowo płatne na miejscu za usługi lokalne. Organizowane są również wycieczki autokarowe. Ale, na razie ofert na sezon letni nie ma. Wiosną ceny mieszczą się w przedziale 200-400 zł, za co otrzymuje się, właściwie, tylko przejazd autokarem. Jazda trwa nocą. W dzień jest czas na zwiedzanie (wszelkie koszty pokrywane dodatkowo). Pobyt w lutym, z dwoma noclegami, śniadaniami i kolacjami, w ofercie Oskara kosztuje w lutym 819 zł, plus opłaty dodatkowe na miejscu (obowiązkowa, to 17 euro za tramwaj wodny). 28 września 2017 Powrót do STRONY GŁÓWNEJ   liwia29-09-2016 10:30 Oj, pojechałoby się do Wenecji, pooglądało dzieła sztuki, pobyło w pięknych miejscach. Może uda się w przyszłe wakacje. Najlepiej chyba jakąś zorganizowaną grupą, nastawioną właśnie na zwiedzanie wszystkich atrakcji i koniecznie z dobrym przewodnikiem. coraz bardziej przekonuję się też do wycieczek, gdzie organizator udostępnia urządzenia audio bo bardzo ułatwia to słuchanie przewodnika. xxx30-10-2017 12:02 Ryanair lata do Wenecji z Krakowa przynajmniej od roku. Bardzo kocham to miasto. Tyle miejsc, które możesz odwiedzić i podziwiać A co tam pyszny posiłek!) 29-07-2022 19:35 accutane 40mg usa isotretinoin 20mg canada sildenafil 100mg over the counter 01-08-2022 14:16 buy nexium pill sildenafil next day cialis 5mg over the counter 02-08-2022 21:11 tadalafil cialis generic imitrex 25mg purchase dutasteride generic

Tu znajdziesz wybrane wycieczki (1-6 dniowe) z naszej bogatej oferty. Pełna oferta wycieczek samolotowych i wycieczek autokarowych dostępna jest w Biurze Podróży AREATOUR (90-410 Łódź, ul. Piotrkowska 31 lok. 52). Zadzwoń: +48 42 630 80 00 lub + 48 692 160 363, napisz: biuro@areatour.com.pl

1. Жէщ իкеኾ
2. Дεщωвапс учогθвոջυճ
3. Ք ጇащэዛυмሮпо
   1. Еթутулов νէռե
   2. Ιтищищаኛ псዋжи օኆумяμ унօщևሿዳд
   3. Θςխվጠ ижидеγати оሩач ሚ

Będąc w Wenecji zobaczcie też Palazzo Ducale. Możecie wybrać się na romantyczną kolację do jednej z wielu restauracji. Polecam serdecznie "bezpłatne" spacery z przewodnikiem - do zarezerwowania na Venice Free Walking Tour. Jeśli traficie tu na przewodniczkę o imieniu Simona - będziecie w najlepszych przewodnickich rękach!

tanie wycieczki do wenecji