Tłumaczenie hasła "pojazd" na angielski. vehicle, burn, means of transport to najczęstsze tłumaczenia "pojazd" na angielski. Przykładowe przetłumaczone zdanie: Produkcja samochodów w tamtym roku wyniosła rekordowe 10 milionów pojazdów. ↔ Car production in that year reached a record 10 million vehicles. maszyna mogąca przemieszczać
Antycypacja: wyprzedzający ruch skrętny, obrotowy tułowia w stronę mającej nastąpić zmiany kierunku jazdy, ma pomóc nam ustawić się w kierunku, w którym chcemy jechać. Après ski: Aktywności i rozrywki dostępne w danym regionie „po nartach”, np. bary, dyskoteki, kuligi, zjazdy saneczkowe, imprezy, itp.. Babylift: wyciąg z nisko prowadzoną liną przeznaczony dla dzieci i początkujących. Carving: technika jazdy, na krawędziach nart. Umożliwia skręt kompensacyjny i zwiększenie prędkości. Carvingi mocno taliowane narty służące do jazdy karvingowej. Dociążenie: najmocniejsze dociśnięcie do podłoża przednich części nart. Dolna narta (lub górna): położenie nart, (również kolan, nóg, rąk, kijów) względem stoku podczas ześlizgu lub jazdy w skos stoku, jadąc w skos stoku, dolna narta to ta, która znajduje się niżej. Dziób: przednia część narty, wygięta w górę. Fazy skrętu, umowny podział skrętu na części: 1. faza przygotowania: przyjmuje się właściwą dla określonego skrętu: pozycję, ustawienie i obciążenie nart, 2. faza wywołania: wprowadza się narty w skręt, 3. faza sterowania: regulowanie promienia skrętu przez zmianę wysokości pozycji w zależności od potrzeby (odciążanie, dociążanie), krawędziowanie nart. Końcowa część fazy sterowanie jest jednocześnie fazą przygotowania następnego skrętu. FIS - Federation Internationale de Ski - Międzynarodowa Federacja Narciarska. Free Ski: promocyjne oferty najczęściej na rozpoczęcie i zakończenie sezonu z karnetem narciarskim w cenie pobytu, oferowane szczególnie we Włoszech. Funcarving: styl jazdy carvingowej bez kijów polega na wychyleniu ciała do wewnątrz skrętu o małym promieniu. Girlandy: jazda łączonymi skretami bez przekraczania linii spadku stoku. poruszamy się skretami ale w skos stoku bez przekraczania linii spadku, ćwiczenia do skretu z półpługu. Gogle: okulary narciarskie, służą do ochrony przed słońcem, wiatrem, zamiecią śnieżną. Halfpipe: specjalna rynna śnieżna, w której wykonywać można rozmaite ewolucje. Heliskiing: wywożenie narciarzy helikopterem na niedostępne szczyty i zjazd dzikimi trasami. Impuls skrętny: początek każdego skrętu, impuls skrętny to ruch, który decyduje o tym, w jaki sposób wprowadzimy narty w skręt. Rozróżniamy: zmianę krawędzi, rotację nóg, rotację ciała, obciążenie kątowo ustawionej narty, Jazda w skos stoku: fachowe określenie na „jedź na drugą stronę stoku“ Kompensacja: Równoważenie działania innym działaniem. W jeździe na nartach celem jest utrzymanie stałego nacisku nart na śnieg. Karuzela narciarska: połączenie kilku regionów narciarskich za pomocą sieci wyciągów, najpopularniejszą karuzelą narciarską we Włoszech jest Sella Ronda. Kodeks FIS: opracowany przez Międzynarodową Federację Narciarską kodeks poprawnych zachowań na trasach zjazdowych Kompensacja: ruch amortyzujący, najczęściej o kompensacji mówimy, gdy wpadamy na teren usiany muldami. Kontrrotacja: obrotowy ruch tułowia przeciwny do kierunku obrotu nart a zatem nartami skręcamy w lewo, a tułowiem w prawo. Krystiania: to po prostu skręt. Kiedyś taka nazwa skrętu (każdego) obowiązywała. Pochodząca od dawnej nazwy Oslo (Christiania). Kontrola prędkości: użycie dowolnej techniki w celu zachowania takiej prędkości aby w każdym momencie jazdy mieć pełną kontrolę nad nartami – zmiana kierunku, zatrzymanie. Linia spadku stoku: to najprostsza droga ze szczytu do stóp wzniesienia, dla zaawansowanych, gdy stojąc na nartach jedziemy idealnie w dół, „na krechę“. Linie przerywane: na mapach narciarskich oznaczają trasy nie ratrakowane. Łuki płużne: zjazd z kontrolowaną prędkością w łagodnym terenie ze zmianami kierunku jazdy. Mulda: następujące po sobie śnieżne pagórki. Narta wykroczna: wysunięta do przodu. Narta zakroczna: cofnięta do tyłu. Nartostrada: stok specjalnie przygotowany do jazdy na nartach. Sposób oznaczania trudności nartostrad: czarny - trudny zjazd, czerwony – średnio trudny znajd, niebieski - łatwy zjazd, kolor zielony, trasy widokowo-rekreacyjne. Obniżanie: podwyższanie pozycji (skracanie wydłużanie sylwetki), powolny ruch uginania lub prostowania nóg w stawach skokowych, kolanowych i biodrowych, które zapewni nam większą stabilność, a jednocześnie obniży nasz środek ciężkości. Off-piste / free ride: zjazdy w głębokim śniegu, poza wyznaczonymi trasami narciarskimi. Odkrawędziowanie: Termin używany, by zaznaczyć zmianę jednej krawędzi na drugą, moment, gdy potrzebne jest odwiedzenie nart z bieżącej pozycji i ustawienie ich na przeciwległych krawędziach. A zatem, jeżeli jesteśmy w fazie sterowania skrętu w lewo, odkrawędziowanie to moment, w którym staniemy płasko na nartach, a następnie ustawimy narty na krawędziach do skrętu w prawo. Odciążenie: zmniejszenie nacisku wykorzystywane do zmiany krawędzi i do wprowadzenia nart w skręt. - odciążenie NW - jest wynikiem zahamowania wyprostnego ruchu nóg (im większe przyspieszenie ruchu wyprostnego i gwałtowniejsze jego zatrzymanie tym skuteczniejsze odciążenie, w skrajnej formie podskok. - odciążenie WN - jest wynikiem uginania nóg z obniżaniem środka ciężkości (im większe przyspieszenie ruchu uginania, tym skuteczniejsze jest odciążenie), odciążenie rozpoczyna się równocześnie z rozpoczęciem ruchu. - odbicie - występuje samoczynnie po dynamicznym przeciążeniu jako wynik sprężystości ugiętych nart i nóg (w końcowej części skrętu - czynne, przy przejeździe przez wypukłą formę terenową - bierne) - odciążenie częściowe - tyłów nart przez wychylenie, przodów nart przez odchylenie, jednej narty przez przeniesienie ciężaru ciała z narty na nartę. Ośla łączka: wydzielony teren, najczęściej dla najmłodszych stawiających pierwsze kroki na śniegu. Podwyższanie: podwyższanie pozycji jest przeciwieństwem obniżania, zatem chodzi o to, by wyprostować swoją sylwetkę oraz zwęzić ustawienie nart względem siebie tak, by podnieść środek ciężkości. Pięta: tylna część narty. Płaszczyzna czołowa: prostopadła do kierunku jazdy. Płaszczyzna strzałkowa: równoległa do kierunku jazdy. Pług: technika jazdy polegająca na ustawieniu nart w pozycji "V" i kontrolowaniu prędkości poprzez zbliżanie i rozszerzaniu od siebie pięt nart. Pozycje narciarskie: opisują, jak jesteśmy, bądź powinniśmy, być ustawieni względem nart. 1/ Pozycje wynikające z wysokości położenia środka ciężkości: Pozycje: podwyższona, pośrednia, obniżona. - podwyższona – fachowa nazwa na „wyprostuj nogi w kolanach i złącz stopy“; - pośrednia – pozycja z delikatnie ugiętymi nogami w kolanach, stopy stoją w odległości na szerokość bioder; - obniżona – fachowa nazwa na „stań szeroko i mocno ugnij w nogi kolanach“, to właśnie w obniżonej pozycji znajdują się narciarze jeżdżący w „pozycji zjazdowej“, zwanej też na „jajo“. 2/ Pozycje wynikające z miejsca znajdowania się środka ciężkości: - wychylona – jest wówczas, gdy mocno napieramy na języki butów piszczelami tak, jak byśmy chcieli zrobić przewrót wprzód z nartami, bądź stanąć na palcach stóp, podczas gdy buty stoją płasko na podłożu. W ekstremalnych momentach wychylenia tej pozycji, tyły nart uniosą się w górę. - zrównoważona – fachowa nazwa na „stój prosto“ – czyli stań tak, byś stał na całych stopach. - odchylona – pozycja, gdy maksymalnie odchylamy się do tyłu tak, jak byśmy chcieli zrobić przewrót w tył z nartami. Przy maksymalnych odchyleniach tej pozycji narciarskiej przody nart uniosą się w górę. Poszerzenie sylwetki: termin odnoszący się do szerszego ustawienia nóg, czasem używany również do Poszerzenia klatki piersiowej: wyprostowania się, czy odsunięcia rąk z kijkami bardziej na boki. Pozycja wynikające z położenia środka ciężkości w płaszczyźnie strzałkowej: - zrównoważona – rzut środka ciężkości na płaszczyznę nart przechodzi przez środek stóp, - wychylona – przesunięty do przodu, - odchylona – przesunięty do tyłu, Pozycje wynikające z ustawienia nart: - płużna – tyły rozstawione, dzioby razem, - pół płużna – tył jednej z nart odstawiony w stosunku do kierunku jazdy, dzioby razem, - nożycowa – dziób jednej z nart jest odstawiony w stosunku do toru jazdy, - równoległa – wąska, poszerzona (narty rozstawione na szerokości bioder), - szeroka – szeroki rozstaw nart. Pozycja podstawowa: jednocześnie zrównoważona, pośrednia i poszerzona. Wzrok skierowany przed siebie, ręce nieznacznie wysunięte przed siebie lekko rozszerzone, dłonie na wysokości bioder, nadgarstki tworzą przedłużenie ramion, kijki trzymane równolegle względem siebie grotami nad śniegiem i zwrócone do tyłu. Przeciążenie: znane również jako zwiększenie nacisku – zawsze towarzyszy każdemu odciążeniu nart. W zależności od odciążenia, przeciążenie występuje po lub przed odciążeniem. Pojawia się przy gwałtownym ruchu w górę lub dół, przyciskając mocniej narty do podłoża. Radius: fabryczny promień skrętu. Ratrak: pojazd gąsienicowy służący do przygotowania stoku do zjazdów. Rodzaje nart: różne określenia np: Race (Slalom Gigant+ Race Carve), Slalom Top, Slalom Performance, Skiercross, Allround, Lady & Lady sport, Open, All Mountain, Freeride. Rotacja: Obrotowy ruch ciała lub części ciała zgodny z obrotem nart. Skubis: lokalna sieć autobusów łącząca poszczególne miejscowości i stacje narciarskie w danym regionie. Skibusy są przeważnie bezpłatne dla posiadaczy karnetu narciarskiego. W większych kurortach narciarskich skibusy kursują również w obrębie miejscowości. Skipass: karnet narciarski, najczęściej w formie plastikowej karty magnetycznej, umożliwiający poruszanie się po trasach narciarskich danego regionu. Najczęściej przy wydawaniu skipassu pobierana jest kaucja zwrotna 2-5 EUR. Skręt: skręt z pługu, skręt z półpługu, skręt dostokowy, skręt równoległy NW, skręt równoległy cięty, skręt równoległy o małym promieniu (śmig). Snowpark: utworzony dla narciarzy freeride’owych i snowboardzistów teren ze skoczniami i innymi elementami do wykonywania ewolucji sportowych. Szkółka narciarska: kursy narciarskie i snowboardowe prowadzone przez lokalnych instruktorów na każdym poziomie zaawansowania. W przypadku kursów dla dzieci dolną granicą wieku są najczęściej 3-4 lata. Śnieg, gatunki: puch śnieżny, puch zsiadły, gips przewiany, gips zbity, szreń, lodoszrfeń, śnieg mokry, śnieg ziarnisty, firn. Trasy FIS: trasy narciarskie z homologacją Międzynarodowej Federacji Narciarskiej, na których odbywają się zawody narciarskie. Ślad: który zostawiają, wynik sposobu prowadzenia nart - cięty - w każdym punkcie skrętu ugięcie nart odpowiada łukowi, po którym sie poruszają. Na sniegu pozostaje tylko ślad krawędzi. - ślizgowy - dzioby nart zakreślają krzywiznę o mniejszym promieniu niż tyły. - hamujący - dzioby nart zakreślają krzywiznę o wyraźnie mniejszym promieniu niż tyły nart. Śmig: seria rytmicznych, krótkich skrętów. Sztywność wzdłużna: określa twardość, inaczej flex, miękkie narty zalecane są dla początkujących z uwagi na łatwiejsze wprowadzanie ich w skręt, narty twarde wymagają użycia większej siły. Sztywność poprzeczna, torsion: jest to odporność na skręcanie przedniej lub tylnej części nart podczas jazdy na krawędziach, duża sztywność nart powoduje, że narty trzymają na całej długości. Taliowanie: wymiary, szerokości wraz z długością wpływają na promień skrętu, określa różnicę pomiędzy szerokością na dziobie pod punktem montażowym i na piętce, taliowanie w połączeniu z długością narty decyduje o promieniu skrętu. Trasy niebieskie: łatwiejsze trasy dla początkujących i średniozaawansowanych narciarzy i snowboardzistów Trasy czerwone: trudniejsze trasy dla średniozaawansowanych i zaawansowanych Trasy czarne: trudne i strome trasy wymagające dużych umiejętności zjazdowych Układ dostokowy: pozycja narciarza w jeździe w skos stoku, w ześlizgu lub w staniu na stoku, w której pochylenie nóg do stoku jest równoważone odchyleniem tułowia od stoku. Większa część ciężaru ciała spoczywa na narcie dolnej. Układ dostokowy - przy mniejszych prędkościach to pług, ześlizg. Układ dośrodkowy: - w pozycji równoległej zrekompensowanie działającej na narciarza w skręcie siły odśrodkowej poprzez pochylenie nóg (kolan i bioder) do środka skrętu. - w pozycji kątowej ma na celu zwiększenie zakrawędziowania narty zewnętrznej, która po jej obciążeniu zaczyna skręcać. Wyciągi narciarskie: - orczyk - najprostszy rodzaj wyciągu w formie kotwicy lub talerzyka, stosowany na krótkich odcinkach i nisko nachylonych zboczach, często przy trasach dla początkujących narciarzy. - krzesło/kanapa- wyciągi narciarskie od 1- do 8 osób, umożliwiające wygodny przejazd. Nowoczesne stacje narciarskie posiadają dodatkowe zabezpieczenia przed wiatrem i śniegiem. - gondola- wyciąg w formie kabiny z miejscami siedzącymi lub stojącymi, umożliwiający jednoczesny transport większej ilości osób (najczęściej 6 i więcej). Wiązania: element, za pomocą którego przytwierdza się buty do nart. Ześlizg: poruszanie się na nartach bokiem wykorzystując odwodzenie (od stoku) i przywodzenie (do stoku) kolan w celu kontroli prędkości, aż do zatrzymania. Z a w o d y n a r c i a r s k i e: Slalom: to konkurencja techniczna, a długość trasy jest stosunkowo mała - wśród panów różnica wzniesień między startem a metą waha się od 180 do 220 m, a wśród pań w granicach 140-200 m. Cała konkurencja polega na przemieszczaniu się zawodników między tyczkami - na przemian czerwonymi i niebieskimi. Każda bramka składa się z dwóch tyczek w odległości od 4 do 6 metrów. Rozgrywane są dwa przejazdy, a w każdym ustawienie tyczek jest nieco inne. Łączny czas obu przejazdów decyduje o końcowej klasyfikacji. Slalom gigant: jest to kolejna konkurencja techniczna, rozgrywana na dłuższej trasie. Różnica poziomów między startem a metą wynosi 250-450 m w konkurencji męskiej i 250-400 w żeńskiej. Bramki w tej konkurencji składają się z 2-4 tyczek slalomowych i 2 flag. Szerokość każdej bramki wynosi od 4 do 8 m, o końcowym wyniku decyduje łączny czas dwóch przejazdów na tej samej trasie, lecz z innym ustawieniem tyczek. Zjazd: jest to najszybsza konkurencja, w której narciarze mogą osiągać nawet 130 km/h, a w ekstremalnych wypadkach nawet 150 km/h. Bramki składają się z 2-4 tyczek i dwóch flag. Często dodatkowo boki trasy są oznaczone kolorem niebieskim. Różnica poziomów wynosi 800 - 1100 m w męskiej odmianie i 500-800 m dla pań. Początek trasy jest zazwyczaj dość prosty i służy nabraniu prędkości. Dopiero kolejne jej etapy dostarczają utrudnień. Zwycięzcą zostaje zawodnik z najlepszym czasem ukończenia jedynego przejazdu, przed zawodami odbywa się obowiązkowy trening. Super gigant: stanowi drugą z konkurencji szybkościowych. Różnica poziomów waha się w granicach 500-650 i 400-600 metrów odpowiednio dla panów i pań. Zawody składają się z jednego przejazdu. Bramki wyglądają podobnie jak w zjeździe, a trasa jest również oznaczona niebieskim kolorem. Nie ma obowiązkowego treningu. Jest natomiast obowiązek dokładnego zapoznania się z trasą. Kombinacja: jest to konkurencja wszechstronna polegająca na połączeniu zjazdu i slalomu. Konkurencje rozgrywa się zazwyczaj w różnych dniach, a wygrywa zawodnik z najlepszym łącznym czasem, przy czym również w tym przypadku slalom składa się z dwóch przejazdów. Super kombinacja: kolejna z konkurencji wszechstronnych. Podobna bardzo do kombinacji. W tym przypadku rozgrywa się jednak tylko jeden przejazd slalomu, a zjazd może być zastąpiony super gigantem. Cała konkurencja odbywa się jednego dnia. Przepisy FIS dopuszczają również inne kombinacje składające się z dwóch podobnych lub zupełnie innych konkurencji. Czasem ich liczba może wzrosnąć nawet do czterech. DEKALOG NARCIARSKI wg. reguł MIĘDZYNARODOWEJ FEDERACJI NARCIARSKIEJ: 1. Wzgląd na inne osoby. Każdy narciarz i snowboarder powinien zachować się w taki sposób, aby nie zagrażać nikomu innemu i nie spowodować żadnej szkody. 2. Panowanie nad szybkością i sposobem jazdy. Każdy narciarz lub snowboarder musi zjeżdżać z szybkością dopasowaną do swych umiejętności, rodzaju i stanu trasy, warunków atmosferycznych oraz natężenia ruchu. 3. Wybór toru jazdy. Narciarz lub snowboarder znajdujący się powyżej na stoku musi wybrać taki tor jazdy, aby uniknąć wszelkiej możliwości zderzenia z narciarzem znajdującym się poniżej na stoku. 4. Wyprzedzanie. Wyprzedzać można i z góry i z dołu, z prawej i z lewej strony, ale tylko w takiej odległości, która zapewni wyprzedzanemu narciarzowi wystarczającą przestrzeń dla wszelkich manewrów. 5. Wjazd i ruszanie z miejsca. Narciarz , który wjeżdża na drogę zjazdu, lub po zatrzymaniu chce znowu ruszyć ma obowiązek sprawdzić patrząc w górę, i w dół stoku, czy może to uczynić bez zagrożenia dla siebie i innych. 6. Zatrzymanie się. Narciarz tylko w razie absolutnej konieczności może zatrzymać się w miejscach zwężeń i złej widoczności. Po upadku narciarz musi usunąć się z toru jazdy możliwie jak najszybciej. 7. Podchodzenie i schodzenie. Narciarz musi podchodzić lub schodzić wyłącznie skrajem trasy, a w razie złej widoczności powinien zejść z trasy. 8. Stosowanie się do znaków i sygnalizacji. Każdy narciarz winien stosować się do znaków narciarskich i oznaczeń tras. 9. Zachowanie się w razie wypadku. W razie wypadku każdy narciarz ma obowiązek niesienia pomocy. 10. Obowiązek ujawnienia tożsamości. W razie wypadku, każdy narciarz (zarówno świadek jak i uczestnik) ma obowiązek podania swych danych osobowych.barwa świeżutkiego śniegu posiada 1 hasło. b i e l; Podobne określenia. świeży śnieg; swieżo spadły śnieg; Powiązane określenia. barwa śniegu, mąki; kolor śniegu; zimowa barwa; nieskalana śniegu; sadza - czerń, śnieg - ? Ostatnio dodane hasła. wieczerza chrześcijan; operetkowe wino; kotwa; zawór zwrotny; staromodny pojazd
Rozwiązaniem tej krzyżówki jest 5 długie litery i zaczyna się od litery Z Poniżej znajdziesz poprawną odpowiedź na krzyżówkę śnieg, przez który ciężko przejść,, jeśli potrzebujesz dodatkowej pomocy w zakończeniu krzyżówki, kontynuuj nawigację i wypróbuj naszą funkcję wyszukiwania. Hasło do krzyżówki "Śnieg, przez który ciężko przejść," Wtorek, 9 Czerwca 2020 ZASPA Wyszukaj krzyżówkę znasz odpowiedź? podobne krzyżówki Zaspa Biała na białym Śnieg, przez który ciężko przejść, Śnieg, przez który ciężko przejść, Zaspa Śnieżna wydma inne krzyżówka Śnieg, przez który ciężko przejść, Śnieg, przez który ciężko przejść, Pokrzywdzony przez los, ciężko doświadczony przez życie Przejść lub przejechać z trudem przez jakiś teren Płytkie miejsce, w którym można przejść przez rzekę Przejść nad czymś, przez coś Przedzielić coś na połowę, przejść przez środek, w poprzek czegoś Ciężko, głęboko oddychać przez nos, z charakterystycznym szumem powietrza Oddychać ciężko, przez nos Oddychać ciężko, przez nos, wydając charakterystyczne odgłosy Sypki snieg Ubija śnieg na stoku Świeży śnieg, na którym widać tropy zwierząt W łowiectwie, świeżo spadły śnieg Śnieg na gałęzi Zlodowaciały śnieg na gałęzi drzewa Świeżo spadły śnieg I4 śnieg zmarzł na gałęzi Gęsty śnieg padający przy silnym wietrze Kiedy mocno sypie śnieg i wieje wiatr trendująca krzyżówki 20j spodnie w połowie obcisłe, w połowie bufiaste Zaplanowane starcie kiboli poza stadionem K17 finisz z rumakami Nie bądź pan i nie pękaj Pseudonim, pod którym znamy wykonawczynię przeboju prawy do lewego Napój z rumu zmieszanego z osłodzoną, gorącą wodą 5k chęć spałaszowania Chlewna, czyli świnie hodowane dla mięsa 1d pomysł całościowy Brązowa przyprawa kuchenna z kory pewnych drzew 17f a niech ją kule biją B7 sprzeczność zdań i interesów Imię wokalistki znanej jako kora 9a redukcja ceny przed nowym sezonem Górna część mikroskopu. 496 25 260 229 388 57 311 277
pojazd do jazdy po śniegu krzyżówka
