Rozumiem, że przedmiotowa uchwała rady nadzorczej zmieniła regulamin rozliczeń kosztów ogrzewania przeznaczonego na ogrzewanie tego budynku i przygotowanie ciepłej wody użytkowej dostarczanej centralnie poprzez instalację w budynku. Metoda rozliczenia całkowitych kosztów zakupu ciepła na poszczególne lokale mieszkalne i użytkowe w danym budynku wynikać bowiem musi z regulaminu. Wprawdzie spółdzielnia mieszkaniowa nie jest państwowym organem ustawodawczym, niemniej uważam, że także spółdzielnia powinna generalnie przestrzegać podstawowych zasad prawidłowej legislacji, w tym zasady niedziałania prawa wstecz (z łac. lex reto non agit). Uważam jednak, że dla rozstrzygnięcia niniejszego sporu znaczenie może mieć ustalenie, czy wprowadzenie przedmiotowej uchwały z mocą wsteczną mogłoby być uzasadnione. Zgodnie z art. 45a ust. 6 ustawy z 10 kwietnia 1997 r. Prawo energetyczne „w przypadku gdy wyłącznym odbiorcą paliw gazowych, energii elektrycznej lub ciepła dostarczonych do budynku jest właściciel lub zarządca, jest on odpowiedzialny za rozliczanie na poszczególne lokale całkowitych kosztów zakupu paliw gazowych, energii elektrycznej lub ciepła”. Oznacza to, że w budynku wielolokalowym zarządca powinien wprowadzić indywidualny system rozliczania kosztów ogrzewania. W tym celu zarządca dokonuje wyboru metody rozliczania całkowitych kosztów zakupu ciepła na poszczególne lokale mieszkalne i użytkowe w tym budynku (art. 45a ust. 9 ustawy). W przypadku zakupu ciepła z sieci miejskiej do węzła cieplnego naliczenie kosztów indywidualnego zużycia ciepła w lokalu odbywa się na podstawie kosztów zakupu ciepła do budynku, tj. na podstawie faktur dostawcy ciepła. Faktury wystawiane są na podstawie wskazań ciepłomierza głównego zainstalowanego w danym węźle cieplnym i cen jednostkowych oraz opłat ustalonych przez dostawcę ciepła. Wybór metody rozliczania zależy od budowy instalacji rozprowadzającej ciepło do poszczególnych lokali. I tak, koszty zakupu ciepła rozlicza się w części dotyczącej: 1) ogrzewania, stosując metody wykorzystujące: a) dla lokali mieszkalnych i użytkowych: wskazania ciepłomierzy, wskazania urządzeń wskaźnikowych niebędących przyrządami pomiarowymi w rozumieniu przepisów metrologicznych, wprowadzonych do obrotu na zasadach i w trybie określonych w przepisach o systemie oceny zgodności, powierzchnię lub kubaturę tych lokali, b) dla wspólnych części budynku wielolokalowego użytkowanych przez osoby niebędące odbiorcami powierzchnię lub kubaturę tych części odpowiednio w proporcji do powierzchni lub kubatury zajmowanych lokal (przy czym przez odbiorcę należy rozumieć każdego, kto otrzymuje lub pobiera paliwa lub energię na podstawie umowy z przedsiębiorstwem energetycznym; 2) przygotowania ciepłej wody użytkowej dostarczanej centralnie przez instalację w budynku wielolokalowym, stosując metody wykorzystujące: a) wskazania wodomierzy ciepłej wody w lokalach, b) liczbę osób zamieszkałych stale w lokalu. Zastosowanie przez zarządcę budynku konkretnej metody obwarowane zostało następującymi warunkami, mianowicie wybrana metoda ma: po pierwsze, uwzględnić współczynniki wyrównawcze zużycia ciepła wynikające z położenia lokalu w bryle budynku, po drugie, zapewnić prawidłowe warunki eksploatacji budynku określone w odrębnych przepisach, po trzecie, stymulować energooszczędne zachowania użytkowników lokali, po czwarte, zapewnić ponoszenie opłat w sposób odpowiadający zużyciu ciepła na ogrzewanie i przygotowanie ciepłej wody użytkowej. Z punktu widzenia doboru metody istotne znaczenie ma interpretacja zawarta jest w piśmie Departamentu Bezpieczeństwa Energetycznego Ministerstwa Gospodarki i Pracy z r., przesłanym do Stowarzyszenia ds. rozliczania energii zgodnie z jej zużyciem: „Dokonując, zgodnie z art. 45a ustawy, wyboru metody rozliczania całkowitych kosztów zakupu ciepła na poszczególne lokale, właściciel lub zarządca budynku wielolokalowego musi mieć na uwadze zapisy ust. 9 art. 45a ustawy, tzn. aby wybrana metoda stymulowała energooszczędne zachowania lokatora oraz zapewniała ponoszenie opłat w sposób odpowiadający zużyciu ciepła. Oznacza to, że metoda rozliczania kosztów ciepła wykorzystująca powierzchnię lub kubaturę poszczególnych lokali powinna być stosowana tylko wówczas, gdy nie ma możliwości, np. z przyczyn technicznych, zastosowania metod wykorzystujących wskazania ciepłomierzy lub urządzeń wskaźnikowych”. Zarządca wprowadza wybraną metodę w formie wewnętrznego regulaminu rozliczeń. Nadto ustawodawca nakazał, by powyższy regulamin rozliczeń dopuszczał możliwość zamiennego rozliczania opłat za ciepło dla lokali mieszkalnych lub użytkowych na podstawie ich powierzchni lub kubatury oraz określał warunki stosowania zamiennego rozliczania. Jak z powyższego wynika, problematyka rozliczania kosztów ciepła na ogrzewanie w budynkach wielolokalowych jest sprawą trudną, wynikającą przede wszystkim ze specyfiki ciepła, którego nie da się mierzyć i rozliczać w tak prosty sposób, jak pozostałe media energetyczne i wodę. Mając na uwadze powyższe, należy liczyć się z tym, że spółdzielnia, uzasadniając moc wsteczną przedmiotowej uchwały, może próbować tłumaczyć się tym, że poprzednio wybrana metoda nie spełniła jednego z czterech wyżej wskazanych warunków. Uważam, że to, czy działanie uchwały z mocą wsteczną było uzasadnione, może rozstrzygnąć tylko sąd na podstawie przeprowadzonego postępowania dowodowego. W tym celu osoba, której prawa lub obowiązki zostały zmianą regulaminu naruszone, może wytoczyć przed sądem powództwo o stwierdzenie nieważności danej uchwały. Sądem właściwym będzie sąd okręgowy miejsca położenia siedziby spółdzielni, wydział cywilny. Pozew winien być opłacony; zgodnie z art. 27 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych opłata w tym przypadku wynosi 200 zł. Pozew należy złożyć do sądu w 2 egzemplarzach. Warto też na podstawie statutu Pana spółdzielni ustalić, czy podjęcie przedmiotowej uchwały w ogóle należało do kompetencji rady nadzorczej. Nadto o zmianie regulaminu spółdzielnia winna poinformować lokatorów w terminie 14 dni od dnia jego wprowadzenia przez podanie go do wiadomości publicznej. Podsumowując, co do zasady prawo nie powinno działać wstecz. Jeśli masz podobny problem prawny, zadaj pytanie naszemu prawnikowi (przygotowujemy też pisma) w formularzu poniżej ▼▼▼ Zapytaj prawnika - porady prawne online .

1. W budynkach opomiarowanych okres rozliczeniowy kosztów ogrzewania obejmuje okres od dnia 1 sierpnia danego roku do dnia 31 lipca roku następnego, a rozliczenie kosztów c.o. następuje nie później niż do dwóch miesięcy od zakończenia okresu rozliczeniowego. 2. W budynkach nieopomiarowanych koszty c.o. rozliczane są na bieżąco w

Rozliczenie kosztów ogrzewania na potrzeby centralnego ogrzewania nastepuje odrqbnie cila kaŽdego budynku. Koszty podgrzewania wody ustalane sq dla calego Osiedla i rozliczane na lokale. Rozliczenia kosztów produkcji Cie* na potrzeby centralnego ogrzewania i ciep\ej wody uŽytkowej dokonuje Spókdzielnia.

. 62 448 45 227 217 188 21 418

rozliczenie kosztów centralnego ogrzewania