Barok to jeden z głównych kierunków w historii sztuki europejskiej. Trwał od końca XVI do XVIII wieku. W odróżnieniu od renesansu, którego artyści postawili człowieka w centrum swoich zainteresowań i poszukiwań twórczych, artyści barokowi głównym przedmiotem swojej twórczości uczynili Boga i sprawy boskie, najczęściej w ujęciu mistycznym. Na uformowanie się malarstwa barokowego największy wpływ wywarło włoskie środowisko artystyczne i reprezentowane w nim nurty, w tym nurt naturalistyczny, nurt klasyczny oraz kolorystyczny szkoła wenecka. Prądy te, przeplatając się z tendencjami mistyczno-symbolicznymi i nurtem sztuki dworskiej, były głównymi kierunkami malarstwa barokowego. W malarstwie religijnym dominowała tematyka mistyczno-symboliczna i martyrologiczna, zaś w malarstwie świeckim — sceny mitologiczne, alegoryczne, historyczne i portret, a także pejzaż i martwa to styl bogaty w zdobnictwo, pomysłowe rozwiązania i symbolikę. Z założenia opierał się na wykorzystywaniu ludzkiej zmysłowości do przekazania treści religijnych. Stąd, na przykład, przedstawienia świętych w ekstazie. Działano silnie na fantazję odbiorców w celu wywołania ich zachwytu. Obrazy barokowe cechowała dynamiczna kompozycya, patos, ruch, teatralność gestu, niezwykłe ujęcia postaci, często, zwłaszcza w tematyce religijnej, dążenie do oddania silnych, czasem skrajnych uczuć. Stosowano silny światłocień. Kulminacją baroku był okres zwany Rokoko. W malarstwie pojawiła się stylistyka odmienna od barokowej. Zmieniła się tematyka, technika, barwy, format. Obrazy były malowane lekko i finezyjnie. Kolorystyka stała się jasna. Dominowała tematyka związana z zabawami i wydarzeniami towarzyskimi na łonie natury, z bohaterami w strojach dworskich, bądź pasterskich. Malowano maskarady, widowiska teatralne, i przedstawienia o podtekstach erotycznych. Popularnością cieszył się portret, zdominowany przez wizerunki kobiet. Był bardziej intymny, często niewielkich rozmiarów i wykonywany pastelami. Podwaliny pod nowy styl w malarstwie położyli artyści włoscy XVI wieku: Michał Anioł, Tintoretto, Tycjan i Paolo Veronese. W czasach dojrzałego Baroku, jego ojczyzną nada pozostawały Włochy. Za najważniejszego artystę włoskiego Baroku uważa się Caravaggia. Oprócz niego należy wymienić również: Pietro da Cortona, Artemisię Gentileschi, Giovanni Battistę Piazzetta, Andrea Pozzo, Guido Reni i Giovanni Battistę Tiepolo. Poza Włochami, barok rozkwitł niemal w całej Europie. W Hiszpanii największe uznanie zyskał Diego Velázquez, a także Bartolomé Esteban Murillo, José de Ribera i Francisco de Zurbarán, w późniejszym okresie, w czasach manieryzmu tworzył El Flandrii tworzyli Rubens, Antoon van Dyck i Jacob Jordaens, w Holandii malował Rembrandt, Frans Hals i Johannes Vermeer. Barok rozwijał się również we Francji, gdzie wybitnych osiągnięć dokonali Claude Lorrain, Nicolas Poussin, Hyacinthe Rigaud i Antoine Watteau.Vanitas z łaciny "marność". Pojęcie ma związek z myślą przewodnią Księgi Koheleta – Vanitas vanitatum et omnia vanitas – Marność nad marnościami i wszystko marność (Koh 1,2 BT ). Motyw marności najbardziej widoczny jest w epoce średniowiecza i baroku, fascynacja śmiercią i przemijaniem przejawiała się w sztuce i literaturze.
„Malarstwo barokowe” pojawiło się w XVII w. i było wynikiem głębokich zmian politycznych i kulturowych jakie następowały w Europie. Nazwa tego stylu pochodzi od portugalskiego określenia barroco, czyli perła o nieregularnym kształcie. Cechami charakterystycznymi tego stylu było: poczucie wielkości (zmysłowego bogactwa), a także przekazywanie treści emocjonalnych. Malarze barokowi starali się oddziaływać na sferę emocjonalną odbiorców, odwołując się do zmysłów. Spis treściJakie było tło historyczne tego kierunku?Charakterystyka malarstwa barokowegoRamy w stylu barokowymGdzie można zamówić ramy barokowe na wymiar? Jakie było tło historyczne tego kierunku? Barok powstał jako odpowiedź kościoła katolickiego na powstający ruch reformacji protestanckiej w XVI wieku. Watykan potępił reformy i powstający protestantyzm. Kościół katolicki zdecydował na Soborze Trydenckim (1545/63), że sztuka powinna bezpośrednio angażować się w tematy religijne. Sobór Trydencki, zwrócił się do artystów, aby ich obrazy i rzeźby w większym stopniu oddziaływały na ludzi niewykształconych. Kościół chciał, aby artyści tworzyli sztukę bardziej realistyczną, emocjonalną, dramatyczną, aby umacniać wiarę poprzez docieranie i oddziaływanie także do ludzi mniej wykształconych. Sztuka barokowa stała się potężnym narzędziem propagandowym dla kościoła i władców, którzy przekazywali wiernym religijne dogmaty. Malarstwo barokowe zaczęła koncentrować się na Świętych, Dziewicy Maryi i innych znanych historiach biblijnych. Styl barokowy zrodził się we Włoszech (szczególnie w Wenecji), a następnie rozprzestrzenił się na Francję, Niemcy i Anglię i inne kraje Europy. Gospodarczy rozkwit XVII-wiecznej Holandii doprowadził do rozwoju malarstwa. Artyści holenderscy w większości malowali scenki rodzajowe, martwe natury, portrety, obrazy historyczne. Był to złoty wiek dla holenderskiego malarstwa, a protestanccy artyści tworzyli w nurcie realistycznego, świeckiego baroku. Zobacz stylowe obrazy retro do salonu. Charakterystyka malarstwa barokowego Malarstwo barokowe miało budzić emocje i pasję zamiast spokojnej racjonalności, która była charakterystyczna dla okresu renesansu. W epoce renesansu, w malarstwie istotna była forma, anatomia, realistyczne przedstawianie ludzkich postaci. Barokowe, monumentalne malarstwo charakteryzuje się wielkim dramatyzmem, bogatą kolorystyką i intensywnymi jasnymi cieniami. Podobnie równie dużym bogactwem charakteryzują się meble w stylu ludwikowskim, czyli barokowym. Barokowi malarze mieli obsesje na punkcie światła i cienia. Dużą uwagę przykładali do tła, istotne stało się opanowanie intensywnego światła i cienia. Artyści barokowi wykorzystują bogatą kolorystykę, światło i ciemność do tworzenia emocji i sekwencji działań. Pokazują śmierć, upływ czasu, ekstazy, wizje i religijne nawrócenia. Szczególnie widoczne jest to w pracach znanych malarzy , takich jak: Caravaggio i Rembrandt. Dramatyzm pokazany w ich obrazach widoczny jest jako intensywne kontrasty pomiędzy światłem, a zbliżającym się cieniem. Sławni barokowi artyści: 1. Michelangelo Merisi Caravaggio, był włoskim malarzem działającym w Rzymie, Neapolu, na Malcie i Sycylii w latach1592-1610. Jego najbardziej znane dzieła to: Bachus, Wieczerza w Emmaus (Caravaggio), Londyn, Wołanie Świętego Mateusza, Medusa 2. Rembrandt, był holenderskim malarzem uważanym za jednego z największych malarzy i grafików europejskich i holenderskich. Jego najbardziej znane dzieła to: Nocna straż, Artemizja, Dawid i Uriasz, Autoportret, Burza na morzu Galilejskim 3. Diego Rodríguez de Silva y Velázquez był hiszpańskim malarzem uważanym za czołowego artystę na dworze króla Filipa IV i jednym z najważniejszych malarzy hiszpańskiego złotego wieku. Specjalizował się w portretach, scenkach historycznych, kulturowych. Malował dziesiątki portretów hiszpańskiej rodziny królewskiej i innych znanych postaci europejskich. Jego bardzo znane dzieła to: Las Meninas, Portret Matki Jeronima de la Fuente, Portret mężczyzny, Portret Juana de Pareja, Infanta Margarita Teresa w różowej sukience. 4. Peter Paul Rubens był flamandzkim malarzem barokowym. W swoich pracach malarskich podkreślał ruch, kolor i zmysłowość. Był znany z ołtarzy kontrreformacyjnych, portretów, pejzaży i obrazów historycznych o tematyce mitologicznej i alegorycznej. Rubens był bardzo dobrze wykształconym uczonym, humanistą i dyplomatą. Został uhonorowany zarówno przez Filipa IV, króla Hiszpanii, jak i Karola I, króla Angli. Jego największe dzieła sztuki to: Elewacja Krzyża, Gwałt córek Leucyppa, Wniebowzięcie Najświętszej Maryi Panny, Alethea Talbot ze swoim mężem. Ramy w stylu barokowym Ramy do obrazów w epoce baroku były prawdziwymi dziełami sztuki, dość często wyrzeźbionymi przez największych rzeźbiarzy tego okresu. Bogate zdobienia ludwikowskich ram do obrazów zyskały duże uznanie wśród europejskich dworów i kościołów w Europie. Barokowe ramy posiadały pozłacane ornamenty, które dawały blask dla oprawionych obrazów. Ramy są bogato zdobione z dużą ilością złoconych detali i ornamentów. Najczęściej, motywy do dekoracji ram barokowych były stylizowane na liście. Taka rama perfekcyjnie podkreślała barokowe monumentalne malarstwo. Bogate zdobienia podkreślały również status materialny właściciela i pasowały do bogato zdobionych wnętrz tamtego okresu. Gdzie można zamówić ramy barokowe na wymiar? Szeroki wybór wzorów ram barokowych, wykonanych starodawną metodą, złocone szlagmetalem z bogatymi ornamentami, o różnej szerokości profili możemy zobaczyć i zamówić na określony wymiar w Jest to znany zakład oprawy, w którym zamawiają ramy kolekcjonerzy, domy aukcyjne i indywidualni klienci.
Przedstawiciele Odrodzenia. Jan Kochanowski (ur. 6 czerwca 1530 w Sycynie koło Zwolenia, zm. 22 sierpnia 1584 w Lublinie) - wybitny poeta polski epoki renesansu, sekretarz królewski. Dawniej nazywany "ojcem poezji polskiej" (gdy nie pamiętano poetów średniowiecza, takich jak Władysław z Gielniowa), dziś - "poetą egzystencji" (w swoichNazwa omawianego okresu etymologicznie wywodzi się od gatunku perły poławianej u wybrzeży Portugalii, zwanej „barocco”. Powiązana jest także z francuskim słowem „baroque”, które oznacza „bogactwo ozdób” i dobrze określa barok. Ramy czasowe tej epoki przypadają na wiek XVII. Jest to okres walk, intensywnej działalności inkwizycji i szerzących się chorób. Europie doskwiera wojna trzydziestoletnia, Francji liczne potyczki Ludwika XIV, Polsce powstanie Bohdana Chmielnickiego i potop szwedzki. W związku z tym filozofia, sztuka, architektura, malarstwo i wreszcie literatura tchnęły niepokojem i łamały dotychczasowe zasady, a artyści uwielbiali nadmiar ozdobników oraz patos. Stało się to elementem, dzięki któremu łatwo było rozpoznać barok. Definicja tej epoki zakłada wręcz powszechną skłonność do przesady, co łamało renesansowe poczucie smaku i harmonii. Barok — najważniejsze informacje Zdumiewanie niezwykłą formą to podstawowa zasada, która przyświecała artystom w nietypowej epoce, jaką był barok. Literatura tego okresu przepełniona była różnorodnymi środkami artystycznymi. Pisarze bardziej skupiali się na formie niż na treści. Najczęściej stosowano alegorię, oksymoron, anaforę, antytezę oraz hiperbolę. Te środki stylistyczne nierzadko wypełniały one dzieła literackie tak, że czyniły z nich skomplikowane utwory. Ponadto sięgano także po motyw śmierci i przemijania, czyniąc go wręcz tematem przewodnim niektórych kompozycji. Patrząc na dzieła z poszczególnych epok, łatwo dostrzec te przypadające na okres obejmujący barok. Cechy, które zauważalne są niemal natychmiast, to monumentalizm połączony z bogactwem dekoracji i ornamentów. Malarstwo i rzeźba barokowa to przede wszystkim umiejętne przedstawienie ruchu, światłocienie, wizyjność i mistycyzm. Niezwykła ekspresja dzieł tej epoki jest odzwierciedleniem trudnego czasu, w jakim musieli tworzyć artyści. Barok w czasach sarmackich Barok w Polsce dzieli się zwykle na trzy fazy: początkową (koniec XVI wieku), którą reprezentowali tacy autorzy, jak Mikołaj Sęp Szarzyński, Hieronim Morsztyn czy Piotr Skarga; dojrzałą (od lat 30. aż do 70. XVII wieku) związaną ściśle z kulturą sarmacką; schyłkową (do lat 30. XVIII wieku), w której pisali najwybitniejsi twórcy tego okresu: Wacław Potocki, Wespazjan Kochowski i Jan Chryzostom Pasek. Polski barok rozwijał się w nietypowy sposób. Związane to było głównie z krzyżowaniem się nurtów napływających z zachodniej Europy, Włoch i Hiszpanii, z kulturą obecną na terenie kraju. Szczególnie podatne na wpływ barokowej sztuki były prądy sarmackie, które i tak cechowała skłonność do przepychu i teatralności. Dwie twarze baroku Barok zarówno w Polsce, jak i na świecie miał dwa oblicza. Jedno było mistyczne i przeniknięte duchem kontrreformacji, drugie zaś — bardzo malownicze i związane ze świecką poezją dworską i okolicznościową. Doskonale obrazuje to twórczość najwybitniejszego polskiego poety tej epoki, Jana Andrzeja Morsztyna. Tę barwną epokę, która pozostawiła liczne dzieła architektury, malarstwa i literatury, przez długi czas niesłusznie pomijano i krytykowano. Ostatecznie jednak utwory artystów z tego okresu stały się inspiracją do wielkich dzieł literackich w Polsce i na świecie. Poznając barokowych pisarzy, artystów i rzemieślników wykuwających monumentalne dzieła, trzeba pamiętać o burzliwej historii, która kształtowała ich twórczość. Dzięki temu filozofia i sztuka tej niezwykłej epoki będzie wciąż odkrywana i interpretowana na nowo.
Martwa natura dostępna także w Galerii Kolor! Dzieła sztuki prezentujące martwą naturę można zamówić również w naszej internetowej galerii sztuki Kolor z Kazimierza Dolnego. W naszej kolekcji znalazła się szeroka gama wyjątkowych dzieł stworzonych przez obiecujących polskich i zagranicznych artystów, między innymi AgnieszkiSztuka barokowa rozwijała się od końca XVI wieku. Najwięksi mistrzowie pędzla żyli i tworzyli w XVII wieku. Najlepsze warunki do rozwoju znalazła w krajach katolickich. Jej początki związane są z ideą ojczyzną barokuBarok narodził się we Włoszech. Za prekursorów tego kierunku w malarstwie uznani zostali tworzący w Bolonii na przełomie XVI i XVIII wieku bracia Caracci. To oni jako pierwsi zerwali z ideą manieryzmu – kierunkiem, który występował w sztuce europejskiej między renesansem a barokiem. Artyści, którzy tworzyli w epoce baroku większą uwagę skierowali na uczucia i emocje, interesowała ich natura i realistyczne odtwarzanie jeden z mistrzów barokowego malarstwaCaravaggio (właściwie Michelangelo Merisi da Caravaggio) żył w latach 1573-1610. Artysta tworzył w Rzymie, miał zupełnie inne podejście do sztuki niż to, które reprezentowali artyści tworzący w okresie manieryzmu. W początkowym okresie swojej twórczości Caravaggio malował głównie scenki rodzajowe. Z tego okresu pochodzą między innymi: „Grający na lutni”, „Chłopak z koszem owoców”, „Gracze w karty”. Interesowały go także sceny zaczerpnięte z mitologii. W późniejszym okresie Caravaggio tworzył nowatorskie dzieła poświęcone tematyce religijnej. W swoich dziełach wykorzystywał manierę tenebrosa. Jej cechą charakterystyczną jest mrok. Z ciemności Caravaggio wydobywał postacie i przedmioty ostrym światłem. Tematy religijne w interpretacji Caravaggio to wydarzenia z codziennego życia dziejące się w czasach mu mistrz malarstwa flamandzkiegoKatolicka Flandria była bardzo silnym ośrodkiem malarstwa barokowego. Do grona najwybitniejszych malarzy tego okresu zaliczany jest żyjący w latach 1577-1640 Peter Paul Rubens. Rubens był artystą wszechstronnym, malował sceny religijne („Sąd Ostateczny”) i liczne sceny mitologiczne („Sąd Parysa”). Do jego bardzo ważnych dzieł należy cykl obrazów historyczno-alegorycznych „Dzieje Marii Medici”. Cykl składa się z 21 monumentalnych Posts:
Najlepsza odpowiedź blocked odpowiedział(a) o 18:00: Architektura:-Giacomo Vignola, świątynia Il Gesù w Rzymie;-Giovanni Lorenzo Bernini, nadzór nad budową Bazyliki św. Piotra; baldachim nad grobem św. Piotra oparty na czterech spiralnych kolumnach; przebudowa placu św. Piotra, kolumnada obejmująca plac; -Francesco Borromini, kościół Świętego Karola u Czterech Źródeł w Rzymie. -Twórcy i ich dzieła znajdujące się na terenie Polski:-Giovanni Trevano, Kościół Świętych Piotra i Pawła w Krakowie;-Tylman z Gameren, Kościół Świętej Anny w Krakowie;-Wawrzyniec Senes, Zamek Krzyżtopór w Ujeździe (ruiny).Malarstwo:-Giuseppe Arcimboldo, Warzywa, Jesień;-El Greco, Widok Toledo, Dawid i Jonatan, Pogrzeb hrabiego Orgaza;-Michelangelo Caravaggio, Męczeństwo Świętego Piotra, Wskrzeszenie Łazarza, Śmierć dziewicy, Narcyz nad źródłem;-Peter Paul Rubens, Portret Markizy, Ogród miłości, Porwanie córek Leukipposa, Trzy Gracje, Perseusz uwalnia Andromedę, Wniebowzięcie Najświętszej Marii Panny, Adoracja, Ukrzyżowanie;-Diego Velázquez, Panny dworskie, Poddanie Bredy;-Anton van Dyck, Pojmanie Jezusa, Wenus z kuźni Wulkana;-Rembrandt van Rijn, Lekcja anatomii doktora Tulpa, Uczta Baltazara, Wymarsz strzelców, Tusza wołowa w rzeźni;-Jan Vermeer, Dziewczyna w perłowych kolczykach, Mleczarka, Rajfurka, -Daniel Naborowski, nie drukował swojej twórczości, dotrwała ona do dzisiejszych czasów w rękopisach; jest autorem licznych wierszy; -Jan Andrzej Morsztyn, Lutnia, Kanikuła albo Psia gwiazda; -Stanisław Herakliusz Lubomirski, Somnus; -Samuel Twardowski, Dafnis w drzewo bobkowe przemieniła się, Nadobna Paskwalina. -Mikołaj Sęp Szarzyński, Wiersze abo rytmy polskie; - Sebastian Grabowiecki, Setnik rymów Corneille, Cyd, Cynna;-Jean Racine, Fedra, Ifigenia;-Molier, Pocieszne wykwintnisie, Świętoszek, Don Juan, Skąpiec;-Jean de La Fontaine, poeci nawiązujący do francuskiego klasycyzmu:-Jan Andrzej Morsztyn, tłumaczenie Cyda;-Szymon Szymonowic, Wacław Potocki, Moralia, Ogród, ale nie plewiony…, Transakcja wojny chocimskiej…;- Wespazjan Kochowski, Psalmodia polska;-Jan Chryzostom Pasek, Pamiętniki. Uważasz, że znasz lepszą odpowiedź? lub
Jeśli wiesz, że w baroku dominują barwy nasycone i kontrastowe a rokoko lubi czyste delikatne pastele, po rozpoznaniu dzieła i stylu, do którego należy Twoja analiza „pokieruje się sama”. Pamiętaj jednak, że od każdej reguły są wyjątki, dlatego patrz na dzieło, nie pisz z pamięci.
Najlepsza odpowiedź blocked odpowiedział(a) o 17:34: Giovanni Bernini-twórca kolumnady na placu w rzymie.(architekt) Peter Paul Rubens i Jan Vermeer van Delft- malarze Jan Sebastian Bach i Georg Friedrich Haendel- kompozytorzy Claudio Monteverdi-uznawany jest za ojca opery John Locke-filozof Rene Descartes(Kartezjusz) Filozof cytat : Myśle wiec jestem. Galileusz- potwierdził teorie Kopernika Isaac Newton-odkrył prawo powszechnego ciązenia(prawo grawitacji). Mam nadzieje że pomogłem :) Uważasz, że znasz lepszą odpowiedź? lub
. 423 122 117 186 43 363 370 194